Foto: uit open bronnen
Als je zinnen van een volwassen kind hoort die wijzen op hopeloosheid of verlies van betekenis in het leven, is het belangrijk om dit niet ongecontroleerd te laten gaan
Ouders dromen vaak dat als hun kinderen volwassener worden, ze opener zullen worden en in staat zullen zijn om hun problemen te delen. Maar de realiteit is soms heel anders: volwassen kinderen zijn afstandelijk, kortaf en vermijden openhartige gesprekken.
Op zulke momenten is het belangrijk om te beseffen dat achter die simpele zinnen echte pijn kan zitten waar ze niet mee om weten te gaan. Psychology Today onthulde dat veel volwassen kinderen niet ronduit “Ik voel me slecht” zullen zeggen. In plaats daarvan laten ze emotionele “kruimels” achter die een oplettende vader of moeder kan en moet opmerken.
7 zinnen die diepe gevoelens kunnen verbergen
- “Ik ben gewoon de hele tijd moe (a).” Het gaat niet altijd over slaap. Vaak zit er een emotionele burn-out, depressie of angst achter deze zin. Iemand kan zich uitgeput voelen ook al is hij lichamelijk uitgerust.
- “Ik wil er niet over praten.” Dit klinkt als een weigering om de dialoog aan te gaan, maar het kan eigenlijk een angst zijn om verkeerd begrepen te worden of een onwil om kwetsbare delen van zichzelf te openen.
- “Ik probeer gewoon het einde van de dag te halen.” Dit is een signaal van angst of gevoelens van machteloosheid. Deze zin geeft aan dat het kind in de “overlevingsstand” staat in plaats van in de levensstand.
- “Ik heb het gevoel dat ik uit het leven ben gevallen.” Vergelijking met anderen leidt vaak tot schaamte en onzekerheid. Jongeren kunnen zich onder druk gezet voelen door carrière, relaties of financiële status.
- “Je zou het toch niet begrijpen.” Dit klinkt als een afwijzing, maar is eigenlijk vaak een schreeuw om begrip. Het is alsof het kind zichzelf beschermt tegen een mogelijk oordeel of pijn.
- “Wat heeft het voor zin?” Een alarmerend signaal van hopeloosheid. Zulke woorden kunnen wijzen op verlies van levensmotivatie en zelfs depressie. Het is belangrijk om dergelijke uitspraken niet te negeren.
- “Het gaat goed met me.” Dit is het meest voorkomende “verdedigingsschild”. Als het antwoord te snel of afstandelijk klinkt, verbergt het vaak een echte onwil om te delen.
Wat ouders kunnen doen
- Luister tussen de regels door. Let op intonatie, herhaling en context.
- Steun in plaats van druk. Probeer in plaats van advies te zeggen: “Ik zie dat dit moeilijk voor je is. Ik ben er voor je.”
- Het niet persoonlijk opvatten. Onthechting gaat vaak niet over jou, maar over de innerlijke pijn van het kind.
- Zinnen als “Ik hou van je” of “Je kunt op me rekenen” creëren na verloop van tijd een gevoel van veiligheid.
- Geef het goede voorbeeld. Je eigen oprechtheid en bereidheid om moeilijkheden te delen kan je kind leren hetzelfde te doen.
Als je zinnen van een volwassen kind hoort die duiden op hopeloosheid of verlies van betekenis in het leven, is het belangrijk om dit niet te negeren. In sommige gevallen kan begeleiding door een psycholoog of psychotherapeut nodig zijn.
Vergeet niet dat volwassen kinderen niet altijd weten hoe ze om hulp moeten vragen. Maar door goed naar ze te luisteren en er voor ze te zijn, kun jij de steun zijn die ze nodig hebben.
