Foto: uit open bronnen
Eerstgeboren dochters rijpen sneller dan andere kinderen, volgens onderzoekers
Als je erg bezorgd bent over je welzijn, kritisch bent op je fouten of een perfectionist bent, ben je misschien de oudste dochter in de familie. Hoewel er jongere, middelste en enige kinderen zijn die deze eigenschappen ook hebben, worden ze het vaakst geassocieerd met oudere dochters. Zoals Huffpost schrijft, staat dit concept bekend als het oudste dochtersyndroom.
Uit een recent onderzoek bleek dat eerstgeboren dochters sneller volwassen worden dan andere kinderen vanwege de stress die hun moeders ervaren tijdens de zwangerschap.
“Dit betekent dat er eigenlijk iets waar is van de populaire video’s en memes over de moeilijkheden om de oudste dochter te zijn, in het bijzonder over het moeten doen van volwassen taken terwijl je nog een kind bent, het organiseren van familiebijeenkomsten en het niet in staat zijn om iemand om hulp te vragen. Het zal voor de oudste dochter geen verrassing zijn dat dit niet gemakkelijk is en ze is waarschijnlijk depressief bij de gedachte aan alle dingen die ze denkt te moeten doen,” benadrukt het materiaal.
Dus als je je gelukkiger en meer vervuld wilt voelen, zeggen therapeuten dat er één ding is dat je geluk in de weg staat, en dat is overmatige verantwoordelijkheid.
Waarom komt het “oudste dochtersyndroom” voor?
Zoals Natalia Moore, gelicenseerd huwelijk- en gezinstherapeute in Californië, heeft opgemerkt, voelen oudere dochters zich vaak “overdreven verantwoordelijk voor hun biologische familie”.
Ze kunnen zich verantwoordelijk voelen voor jongere broers en zussen en zelfs voor hun ouders, zegt de psychologe. Ze kunnen ook het gevoel hebben dat ze de “mentale last” of onzichtbare taken moeten dragen die nodig zijn om het gezin te onderhouden, zoals verjaardagscadeautjes kopen voor een neefje of ervoor zorgen dat je broers en zussen je ouders een gelukkige verjaardag wensen.
“En dit kan zich uitbreiden naar andere relaties, een gevoel van verantwoordelijkheid in hun eigen gezin, thuis en zelfs oververantwoordelijkheid op het werk. Ze moeten altijd degenen zijn die ervoor zorgen dat dingen gedaan worden en dat iedereen zijn werk op tijd afkrijgt,” legt Moore uit.
Voor veel oudere dochters is de verantwoordelijkheid zo groot dat ze zelfs de rol van ouders op zich nemen.
“Ik denk dat een van de kenmerken van oudere dochters is dat ze vaak een deel van de ouderlijke last dragen. Soms wordt hen expliciet verteld dat ze verantwoordelijk zijn. Maar vaak is het een impliciet iets dat gebeurt in het familiesysteem waar ze verantwoordelijk zijn voor sommige familiedingen,” benadrukt Danica Harris, een somatisch therapeut en coach uit Texas.
Volgens haar gebeurt dit vooral in gezinnen met meer dan twee kinderen, waarbij de oudste dochter de plaats inneemt van de ouders.
“Als we het hebben over de heteroseksuele dynamiek, terwijl vaders historisch gezien misschien niet zoveel kinderverzorging of soortgelijke klusjes in en om het huis deden, is het bijna altijd de oudste dochter die die rol overneemt. Als gevolg daarvan vormt zich een coalitie tussen de moeder en de oudste dochter en is het bijna alsof die twee het huis besturen, die twee het gezin besturen,” voegde Harris eraan toe.
Deze druk van verantwoordelijkheid geeft hen het gevoel dat ze hun ouders niet kunnen hinderen.
“Het oudste meisje hoort bijna altijd, ‘Jij bent degene waar ik me nooit zorgen over maak,’ en het is alsof ze in deze rol worden geplaatst, ‘Oh, ik heb niet het recht om mijn ouders lastig te vallen,'” zei Harris.
Volgens de therapeut creëert dit een groot gevoel van perfectionisme.
“En dat leidt ertoe dat de oudere dochter gevangen zit in die ene rol die heel rigide is – ik moet perfect zijn…. [и] Als ze iets verkeerd doen, worden ze onderworpen aan harde zelfkritiek. En omdat ze ouders en volwassenen zijn geworden, hebben ze erg hoge verwachtingen,” merkte ze op.
Hoe kan dit alles invloed hebben op geluk?
Moore voegde daaraan toe “Wanneer iemand meer verantwoordelijkheid op zich neemt dan gepast is of dan hij aankan, is de kans groter dat hij zich overweldigd voelt. Ze kunnen een burn-out krijgen. Ze kunnen symptomen van angst of depressie ervaren.”
De therapeut zegt ook dat zulke mensen zich zelfs mislukkelingen of schuldig kunnen voelen als ze niet alles aankunnen, wat hun vreugde verder aantast.
Hoe kunnen we dit probleem oplossen?
“De eerste stap naar gedragsverandering is bewustwording – je bewust zijn van je rol, begrijpen en nadenken over de oorsprong ervan … opmerken wat je wel en niet leuk vindt aan je rol,” legt Moore uit.
Als je het leuk vindt om verantwoordelijkheid te nemen voor dingen, dan is dat niet erg, maar probeer niet alle rollen en taken alleen voor jezelf op je te nemen.
“Een belangrijk onderdeel van dit proces zal het stellen van grenzen zijn en het heroverwegen van je rol om deze meer in lijn te brengen met je huidige waarden en wat je nu voor jezelf wilt,” voegde de therapeut eraan toe.
